Vandaag is een bijzondere dag, mijn oudste hondje is 15 jaar geworden.
Ze kwam bij ons als pup, mijn man had haar uit het nestje gekozen.
Toen ze 3 weken bij ons woonde kreeg ze een ernstige kaakinfectie, gelukkig kwam het uiteindelijk weer goed met haar.
Ze was 4 jaar toen ze verkeerd van mijn schoot sprong.
Ze sleepte met haar achterlijf, en bleek dat ze bijna een dwarslaesie had.
Hierdoor is ze haar hele leven mank , maar ze is sterk en een doorzetter.
De ouderdom speelt haar parten: veel slapen, slecht zien, af en toe plassen en poepen in huis.
Maar voor een ding is ze nog wel te porren, zwemmen in de zee.
Ze gedraagt zich dan als een jong hondje en vergeet haar '' pijntjes''.
Eigenlijk net zoals wij mensen even alles vergeten wanneer we aan zee zijn.
Reactie plaatsen
Reacties